İki zıt kutbun bir oyun tahtası üzerindeki savaşı "Satranç".

Bir tarafta kazanmaya aç, varoluşu buna bağlı bir satranç ustası; diğer tarafta yeraltından yeni çıkmışçasına ürkek bir yabancı.
Bir tarafta kin, kibir ; diğer tarafta erdem.
Bir tarafta açgözlülük; diğer tarafta insanoğlu.

Stefan Zweig'ın intiharından önce yazdığı son eser olması sebebiyle ayrı bir öneme sahip olan "Satranç", yazarın içinde bulunduğu karamsarlığı, umutsuzluğu kendisine mesken ediyor. Yaşadığı psikolojik yıkım sonrası evinden vazgeçen yazar, insanlığa olan inancını da yitiriyor.